- supplitore
- sup·pli·tó·res.m. OBchi supplisce\DATA: av. 1446.
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
suplinitor — SUPLINITÓR, OÁRE, suplinitori, oare, adj., s.m. şi f. 1. adj. (Adesea substantivat) Care suplineşte (1) într o funcţie, într o muncă. 2. s.m. şi f. Cadru didactic care nu e titularizat. – Suplini + suf. tor. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa:… … Dicționar Român